Als je van kinds af aan al leert (kite)surfen dan kan het haast niet missen dat je goed wordt. Of je moet gewoon heel erg slecht zijn. Jaloers ben ik wel op Franka. Ze woont dichtbij de zee, is praktisch met kitesurfen opgegroeid (één van de boardsporten die ik nog nooit heb geprobeerd) en ziet er superstoer uit op haar board. Let’s spy on Franka Tempelaar, boardchick van de maand maart!
Naam: Franka Tempelaar
Leeftijd: 17 jaar
Woonplaats: Scheveningen
Opleiding: Havo
Favoriet eten: Spaghetti carbonara
Waar droom je nu van: Mijn allergrootste droom is om wereldkampioene te worden! Dus over een tijdje ben ik van plan om deel te nemen aan de PKRA, Kitesurf world tour.
Favoriete plaats in de wereld? De Zandmotor, Tarifa en ik hoop dat ik Sri Lanka, waar ik deze zomer ga reizen, ook aan dit lijstje kan toevoegen.
Hi Franka! Hoe ben je begonnen met boardsports?
Van kinds af aan ben ik samen met mijn ouders te vinden bij Jumpteam op het strand van Scheveningen. Mijn vader, Rolf, was één van de betere windsurfers van de club en één van de eerste die daar leerde kitesurfen. Op mijn 3e was het zover: Mijn vader zette mij op een surfboard en duwde mij de golfjes in. Toen ik 12 jaar was, zijn wij naar Frankrijk gegaan. De surfcondities waren daar die week niet ideaal, maar de windcondities daarentegen wel. Mijn vader leerde mij het kitesurfen en al snel maakte ik in Frankrijk mijn eerste meters! Terug in Scheveningen gaf ik de voorkeur aan het kitesurfen. Vanaf toen lag ik niet constant in het water, maar stond ik constant op het water! Na een jaar deed ik mee aan de Nederlandse wedstrijden en sleepte mijn eerste sponsoren binnen, Best Kiteboarding en Brunotti.
Wat vind je het mooist aan de boardlifestyle?
Het mooiste aan de boardlifestyle is het ontdekken van nieuwe spots. De hele wereld over reizen op zoek naar de beste plekken!
Cannot disagree!
Hoevaak en waar oefen je?
Wanneer het waait, sta ik op het water van Scheveningen. Maar ook ben ik vaak te vinden op de lagoon van de Zandmotor om nieuwe tricks te oefenen.
Na welk moment had je het gevoel dat je het echt kon?
Nadat ik de O’neill downwinder in 2011 had gewonnen. De downwinder begon in Scheveningen en eindigde 22 kilometer verderop in Noordwijk. Het waaide tussen de 35 en 40 knopen en grote golven stroomden binnen. Samen met mijn groepje kwam ik als één van de eerste aan in Noordwijk. Het was leuk om te zien dat alle meiden uit de groep de eindstreep hadden gehaald, terwijl twee mannen moesten afhaken. We hadden onze groep niets voor niets de ‘‘Surfchickies’’ genoemd, haha!
Wat heb je als boardchick echt nodig? Wat is je musthave?
Als boardchick heb je lef nodig, moet je niet bang zijn om te vallen en moet je altijd blijven doorzetten. Natuurlijk heb je ook goed materiaal nodig. Zelf ben ik helemaal gek op het Brunotti Riptide board en de TS kites van Best Kiteboarding!
Wat voor advies zou je aan jezelf willen geven toen je net begon?
Er waren veel momenten dat ik dacht “Ik stop ermee!’’. Duizenden keren viel ik met eenzelfde trick en dacht bij mijzelf dat ik die trick ook nooit zou leren. Maar doordat ik keihard bleef oefenen en bleef doorzetten lukte het uiteindelijk! Ik denk dat ik toen meer advies had moeten vragen aan andere kitesurfers, want zelf kon ik niet zien wat ik keer op keer fout deed.
Tot slot, je levensmotto?
Bij elke sessie op het water is het ‘’ Time To Shine’’ !
