Met de technologie van tegenwoordig is op reis zijn zoveel gemakkelijker geworde. Vooral smartphones hebben het reizen gemakkelijker gemaakt. Google maps wijst je de weg, Tripadvisor vertelt je hoe anderen dat ene hotel ervaren, een hotel boeken doe je met een druk op de knop en je foto is binnen een paar seconden gemaakt. Toen ik in 2007 reisde was het reizen zoveel anders dan tegenwoordig. Ik kan me haast niet voorstellen hoe het was als we nog eens 10 of 20 jaar terug in de tijd gaan. Hoe mijn eerste reis (2007) anders was dan de tweede (2022)?
1. Het contact met het thuisfront was anders
In 2007 toen ik voor het eerst lang op reis was, was het eerder een overbodige luxe om een smartphone te hebben (de Blackberries werden net een beetje populair onder de normale mens). Hetgeen wat het reizen gemakkelijker heeft gemaakt? Wifi . Dat merk je nu al in hotels (daar gaat mijn digitale detox).
Wifi is handig om je blog bij te houden, je familie te whatsappen of het thuisnieuws in de gaten te houden.
Mijn Nokia 3310 (die onverwoestbare telefoon) was de manier voor mijn moeder om contact met mij te houden. Om de zoveel dagen ging er een ouderwets smsje met mijn locatie en plannen richting mama. Zo was ze altijd op de hoogte waar ik de komende dagen zat of onderweg naartoe was.
Af en toe kreeg ik een smsje dat mijn beltegoed door mijn moeder was opgewaardeerd, zodat ik geen excuus had om haar niet te smsen. Hoe zouden ze dat 2o jaar geleden gedaan hebben? Lekker ouderwets een kaartje versturen? Love that!
2. Foto’s overzetten was een drama
Een laptop meenemen op reis? Daar moest ik 10 jaar geleden niet aan denken. Die dingen waren zo zwaar. Nu zou ik het stiekem wel heel handig vinden! Want foto’s op een cd branden is nou niet bepaald van deze tijd en heeft veel nadenlen (cd’s gaan sneller kapot, de foto’s raken soms corrupt).
3. Geld overmaken moest nog omslachtig
Internetbankieren op je eigen laptop of smartphone is wel heel handig. 10 jaar geleden liep ik met een Rabobank reader rond om geld over te boeken. Nadeel van openbare wifi is wel dat je gevoelig bent voor hackers. Mijn blog was in 2011 gehacked, ik had ineens een pagina met het Moslim teken als homepagina.
4.Google Maps was er niet
Tegenwoordig ben ik heel blij met offline maps van Google Maps. 10 jaar geleden besloot ik in Vietnam om lopend met een papieren stadsmap (zo eentje waar niet alle straten in te vinden zijn) een locatie te vinden. De afstand was geen probleem, maar ik deed er geloof ik wel 10 keer zo lang over omdat ik waarschijnlijk niet kaart kan lezen 🙂 Bedankt Google voor de routeplanner! Het heeft het leven van de backpacker een stuk beter gemaakt!
5. Ik had altijd een stapel papieren vliegtickets in mijn tas
Een ticket hoef je tegenwoordig niet meer bij je te hebben en boy wat scheelt dat een stress als je je ticket niet kunt vinden. 10 jaar geleden liep ik een half jaar met een dikke envelop vol enkeltjes van mijn wereldticket rond; de horror. Elke dag checkte ik dé envelop op de aanwezigheid van mijn vliegtickets. Ik erg bang dat ik niet verder kon reizen of nog erger, niet naar huis kon vliegen. Liefde voor digitale tickets én digitaal inchecken!
Wist je dat we een heel archief vol wereldreistips hebben? Neem gerust een kijkje door op onderstaande knop te klikken.
Zo grappig om te zien hoe het in een paar jaar tijd veranderd!
In 2010 ging ik 2 weken op vakantie zonder internet en ook totaal niet gemist. Nu vind ik het heel vreemd niet ‘online’ te kunnen zijn. Ik begon in 2011 met mijn ipod touch, maar kwam er snel achter dat een laptop wel heel handig is! De keer erna dus laptop en smartphone mee.
En ohja, internet cafés! Wel vaag van die molsim layout, hahaah! Ik vind internetcafés vooral leuk om de tijd te verdoen terwijl je op de bus wacht. 😉
De digitale tickets vind ik nog wel een beetje eng. Heb 1 x gehad dat ik nergens kon printen… Pas op laatste moment wat gevonden… 😛
Ja is snel veranderd hè. En ja die layout was wel heel vaag…
Die tickets printen vind ik ook vervelend, like there are printers everywhere…
Haha, ik in 2007 zat ook met een simpel mobieltje in Barcelona, ging dan internetten bij de Starbucks en af en toe naar een internetcafe. Ben benieuwd hoe het me nu gaat bevallen… Vind het wel eng hoor, al die spullen mee.
Ja kan ik me voorstellen, lijkt mij ook eng! Goed op je spulletjes passen dus… Hopelijk is dat voldoende!
Oh boy, nu ik erover nadenk, word ik steeds erger. Vroeger ging het me prima af zonder mobiel, internet en weet ik veel wat. Sinds ik een laptop heb, sleur ik dat ding standaard overal mee naartoe. Eigenlijk was het een paar jaar geleden wel zo rustig zonder wi-fi. Te grappig trouwens, mijn vader waardeerde ook altijd mijn beltegoed op als ik op reis was.
Haha grappig! En ja we worden allemaal ‘erger’ 😉
Wat een verschil he? In 2007 gebruikte ik alleen nog maar mijn e-mail en had ik een digitale camera die op batterijen werkte. Ik 4 weken van huis, in Thailand, en hield via de mail contact. Verder had ik mijn waarbenjijnu-blog waarop ik schreef.
Inmiddels heb een boel ‘rotzooi’ meer. Laptop gaat eigenlijk nooit mee. Wel camera’s en telefoon. Aantekeningen voor mijn blog maak ik in een notitieboekje.
Ik ben nog niet op een backpack trip geweest, dus meestal kan ik wel gewoon mijn laptop meenemen. Ik vind foto’s overzetten ook belangrijk en tegenwoordig moet je toch wel minstens 1x per dag een foto van je vakantie op instagram kunnen plaatsen 😛 Haha! Ik kan toch niet helemaal zonder internet.
Haha heel herkenbaar! Ik weet nog dat ik tijdens mijn verblijf in India maar 2x per week naar een internetcafe kon gaan. De rest van de tijd waren het smsjes en eerlijk gezegd, na een week of twee was ik er helemaal aan gewend en had ik helemaal geen behoefte meer aan constant online zijn!
Nee idd! Ik ook hoor, tis heerlijk!
Superleuk artikel, en helemaal waar. Ik vind het ook fijn hoor, het maakt het zoveel makkelijker om het thuisfront op de hoogte te houden en zonder stress te reizen. Alle documenten zijn online terug te vinden!
Heel grappig om te lezen hoe het veranderd inderdaad. en geweldige tekst, haha. Om jullie jaloers te maken, YOU DID;)! But in a good way ofcourse! Geen internet of niet bellen is tegenwoordig echt een no-go… same as your mom said. HELLO!? En dan kun je er gewoon niets aan doen dat je onbereikbaar bent. Ik weet niet hoe digitaal ik eigenlijk ben met reizen… goede vraag om eens over te denken.
Fantastische post! Ik had geen eens een mobiel toen ik in 2004/2005 een jaar in Amerika zat. Bellen deed ik met zo’n belkaart en de huistelefoon van mijn gastmoeder. Haar internet ging nog via de telefoonlijn, dus ik typte eerst mijn blog in word om het daarna asap te kopieren en te plakken in mijn blog. En foto’s? Hell no; die maakte ik trouwens nog best vaak met wegwerp camera’s, dus die kon ik niet eens uploaden. Haha good old times!
Super leuk om te lezen!
Het is maar een paar jaar geleden maar zo’n groot verschil!
Je hebt internet en je kunt je bijna overal ter wereld redden..
Ideaal! 🙂