Wat vliegt de tijd! 7,5 week geleden stapten wij het vliegtuig in op weg naar Los Angeles. En ik durf te wedden dat de 5 weken Hawaï – waar wij nu net zijn – ook voorbij vliegen. Might as well enjoy every but of it, want voor je het weet zitten wij weer in Nederland. Maar daar willen wij niet aan denken. Nu zit ik op mijn droombestemming Hawaï, een bestemming waar ik zoo lang naar uit heb gekeken, zo vaak over gedroomd heb ’s nachts en nu ik er ben, voelt het haast onrealistisch. Maar meer over Hawaï later.
Wat vonden wij van kamperen met tent in Amerika?
Wij (mijn vriend en ik) begrijpen waarom Europeanen (en Amerikanen zelf) zo gek zijn op kamperen en op de Nationale Parken. Kamperen is in Amerika echt een ding, een feestje. En de vele parken met bergen, rivieren en de stranden zijn allemaal prachtig op hun eigen manier. Van vlakke domes en ijskoude watervallen tot kilometers diepe canyons en de hoge rotsen die uit de turquoise blauwe zee steken. Allemaal prachtige plaatjes.
In de 7 weken dat wij in Amerika waren, hebben wij zowel de kust als het binnenland gezien en geprobeerd zoveel mogelijk te slow-travelen. Dat houdt in: op rustig tempo, geen lijstjes aftikken maar je tijd nemen en blijven hangen; de sfeer en cultuur opsnuiven. Oja en zo min mogelijk plannen. Dat is sowieso wel mijn ding, dus daar hoef ik mijn mindset niet voor aan te passen. De West Amerika roadtrip heb ik in tweeën gesplitst omdat wij twee keer een auto hebben gehuurd en dit artikel anders veel te lang zou worden 🙂
Een samenvatting van onze eerste roadtrip:
Staten bezocht: 1, Californië
Kilometers gereisd: ongeveer 700 km
Aantal dagen: 6
Aantal campings: 5, variërend van $25 – $60 per nacht
Geld uitgegeven in 6 dagen: € 425,63 (exclusief ticket), gemiddeld € 57,07 per dag. Voor een gedetailleerd overzicht van onze roadtrip kosten in Amerika, verwijzen we je door naar onze nieuwsbrief
Auto geboekt via: boekingswebsite Easyterra.nl, waar je verhuurbedrijven kunt vergelijken en boeken. We huurden uiteindelijk bij verhuurbedrijf Hertz
Route West Amerika:
Los Angeles naar San Francisco. Voor een gedetailleerd overzicht verwijzen we je door naar onze wereldreisroute, waar je op Amerika kan inzoomen
Campings en accommodatie
We verbleven op campings in:
Malibu, Lake Cuchuma (via de Highway 33 naar boven door het Los Padres National Forest), Seca, Scotts Valley (bij Santa Cruz), Big Basin en we bezochten Sillicon Valley (hey, als tech nerdjes een must ;-)) om vervolgens de roadtrip te eindigen in San Francisco en onze auto in te leveren en een paar dagen later een andere op te halen.
Favoriete bestemmingen:
Favoriete bestemming Luciano: Big Basin
Favoriete bestemming Evelyn: Big Basin
Evelyns mening over kamperen: nog steeds eng zo tussen de beesten, haha
De auto in Amerika
Klein is fijn(er)
Wat is een betere manier om je wereldreis te beginnen dan door een paar dagen in dezelfde stad te blijven? Lekker langzaam te wennen aan een stad, het tijdsverschil met Nederland en het idee van een lange reis maken. Even bijkomen, Los Angeles rustig ontdekken en dan de auto bij het vliegveld van Los Angeles ophalen. Bij het autoverhuurbedrijf (Hertz) drongen ze aan om een (gratis) upgrade te nemen, maar we bedankten vriendelijk en bleven bij onze eerste keus; een compacte auto, lekker makkelijk en ik blij, ik rij nooit in grote auto’s:)
We hadden beide eigenlijk geen behoefte aan een grote auto (eigenlijk durfde ik dat niet) omdat we thuis een kleine Renault Clio gewend zijn en dat zou lastig parkeren zijn, dachten wij. De backpacks gingen op de achterbank en de kampeerspullen later in de (kleine) achterbak. Meer heb je ook niet nodig.
Dus reden we met onze witte Toyota Yaris het centrum van Los Angeles in. Maar niet voordat we een paar keer stilstonden met de auto bij het verhuurbedrijf omdat we niks van rijden op automaat af wisten, nu wel een dikke Jajh voor automaat trouwens. Ze vertellen je bij het verhuurbedrijf van Hertz niks tenzij je erom vraagt. Schijnbaar moet je niet zo hard de rem in drukken (dan valt de auto direct uit) en je linkervoet gebruik je eigenlijk niet, waar je die in Nederland natuurlijk met name op de koppeling zet. Al gauw had ik het gevoel dat ik in een speelgoedauto reed, je hoeft alleen maar te gassen, remmen en natuurlijk sturen (en opletten). Mogen we thuis ook een automaat?
Route West Amerika: 6 dagen Pacific Coast Highway en binnenland
Vanuit Los Angeles hadden we 6 dagen om richting San Francisco te rijden. Daar zouden we een paar dagen doorbrengen voordat we naar Oregon moesten rijden voor het Marryhill longboard downhill event (we reizen met onze longboards) waar mijn vriend aan zou mee doen. By the way: voor je beeldvorming, je kunt de reis van Los Angeles naar San Francisco in 6 uur met de auto maken. Je rijdt dan via de saaie Highway 5 naar boven, waar weinig te zien valt. De mooiste route is natuurlijk Highway 101, ook wel de Pacific Coast Highway genoemd, langs de westkust.
Langs de westkust proberen we zoveel mogelijk op de Highway 101 te rijden; de zee aan de ene kant en huizen op heuvels met uitzicht op de oceaan aan de andere kant. Ondertussen kampeerderen we voor het eerst in onze vierpersoons Coleman tent op strandjes, langs meertjes, bovenop heuvels, op typische Amerikaanse campings (van films) en tussen sequoias (die megabomen). Op sommige plekken waaide onze tent bijna weg en sliep ik met 2 broeken en 3 lagen truien aan, zo koud was het (overigens alleen ik, mijn vriend had nergens last van). Op andere plekken sliepen we tussen de Hillbillies. Interessant om te ervaren hoe divers kamperen in Californië kan zijn, niet alleen in scenery, maar ook in type mensen en soorten campings. Als ik terugkijk naar onze twee roadtrips, kwamen we tijdens onze eerste roadtrip de minste Europese toeristen tegen (ze zitten blijkbaar meer in de Nationale Parken :)).
#1 Malibu en down hill longboarden
Onze eerste stop is Malibu waar we tegen de eind van de dag aankwamen. De volgende dag zouden we naar een bekende longboard downhill eenrichtingsweg rijden in de buurt van Malibu (waar men nogal geheimzinnig doet over waar die weg precies is). We hadden een systeem camera met wide angle lens aan de voorkant van de auto bevestigd en mijn vriend reed met zijn longboard naar beneden met mij zo dicht mogelijk met de auto (de follow car) achter hem aan zodat het op film niet te ver weg lijkt. Stiekem best eng omdat hij het asfalt niet kent en ik moet moet inschatten welke move hij gaat maken anders rij ik over hem heen :),
#2 Lake Cuchuma
Op een blog van een Amerikaanse lees ik over een leuke camping aan een meertje. Vanuit Malibu besluiten we omhoog te rijden door het Los Padres National Forest en komen we aan het eind van de middag op de camping aan, net vóór de receptie sluit. Gezien we nog maar net in de flow van het kamperen komen zijn we opgelucht dat we het nét gehaald hebben en kunnen inchecken. Op internet zag ik namelijk dat de campingreceptie om 5 uur ging sluiten. De camping is groot; het is een soort schiereilandje bij het meer. We mogen van de Park Ranger een lege plek uitzoeken. We kiezen een goedkoper plekje – niet aan het meer – maar omdat er zoveel lege plekken zijn maakt het niet uit. Als onze buren terugkomen blijken het lawaaierige mensen te zijn. Luidruchtige mensen die keihard boeren, domme filmpjes bekijken met het volume op 1000 en niet groeten. Gezien de tuinbroek en de pick-up trucks vermoed ik dat het hillbillies zijn 🙂 niks mis mee, maar niet echt fijne campingburen. Gelukkig zijn de campingplaatsen enorm (net als alles in Amerika) en hebben we niet heel veel last van onze buren. Als we extra moeten betalen voor een douche (zoals zo vaak in Amerika) zijn we na 1 nacht ook wel klaar met deze plek.
Tornado’s, militaire basis en bosbranden
Vanuit Lake Cuchuma willen we een poging wagen naar Big Sur. Als je het nog niet wist: Big Sur is voor een groot deel niet bereikbaar door een modderstroom. Via het Los Padres forest proberen Big Sur via de Highway 101 in te komen. Google geeft aan dat we net op een weg moeten uitkomen dat bereikbaar is. Een heeel lange rit waar we de gekste dingen hebben gezien. Eerst reden we ineens over een militaire base, dat schijnbaar overdag te betreden is – met waarschuwing ‘op eigen risico’. Vervolgens vliegt er een heuse vrij grote tornado de weg over (say whut?) en rijden we langs bosbranden. Als we dan een uur lang omhoog rijden over kronkelende wegen mogen we niet verder… Helaas heeft Google niet altijd gelijk. We kunnen Big Sur niet in vanaf deze kant, een bordje geeft aan “Locals road only” en we moeten heeelleeemaal terug langs de bosbrand, militaire basis en mogelijke tornado. Even twijfelen we of we voor $12 op een camping in het Los Padres bos gaan slapen, maar we rijden verder.
#3Kamperen aan de Mazda racetrack
Via Google Maps probeer ik wat campings te vinden en onderweg naar het Noorden van Big Sur vind ik een camping met goede rating. Als we er naartoe rijden moeten we eerst een heuvel van 15 ° op rijden. Aan de borden te zien is er een racetrack. Bovenaan blijkt de camping ‘Mazda raceway’ te heten en zien we aan de rand van de camping een enorm circuit. We mogen een envelopje pakken, een plek uitzoeken, geld in de envelop doen en onze tent opzetten. Er is bijna geen tent te bekennen en we kiezen een plekje met uitzicht op de racetrack waar nu geen auto’s maar vooral wielrenners op racen. Na een tijdje komt er een duistere kerel – de enige andere op de camping – in zijn stoere auto met Stafferd hondje aangereden die ons Welkom heet en Luciano een jointje aanbiedt. We wijzen zijn aanbod vriendelijk af en als het rond 8uur donker en winderig is proberen we te slapen. Het waait de hele nacht zo hard dat ik na 2 uur slapen wakker lig van het wapperen van de tent. En stiekem ben ik een beetje bang voor die kerel met zijn hond. Gelukkig komen er ’s nachts nog meer mensen op de camping zodat we niet alleen met die kerel zijn 😛
De volgende dag rijden we via de bovenkant van Big Sur naar binnen door naar het Zuiden. Het is er zo mooi, maar winderig! Als je de deur van de auto opendoet moet je uitkijken dat die niet helemaal openwaait. We lopen door de bloemenvelden het strand op naar benederen. De rotsen steken zo mooi boven het blauwe water uit. De weg langs Big Sur bestaat uit twee wegen; precies wat we van Highway 101 hadden verwacht. Vanaf Malibu was de weg een tweebaansweg, iets meer een snelweg en niet wat wij van de Highway 101 hadden verwacht. Gelukkig werd ons beeld snel rechtgezet.
Als longboarders zijn wij natuurlijk op de hoogte van skatemerken en ook zo Santa Cruz, het merk en gelijknamige stadje in Californië. We besluiten richting Santa Cruz te rijden en na wat op internet te hebben gekeken vinden we een camping in de buurt, bij Scotts Valley. Als we aankomen zien we een bord met “Full”. De eerste keer dat we dit zien. We rijden toch door en als de receptioniste zegt “Lucky you, we have one cancellation” weten we gelijk hoe het hier in Amerika werkt. Staat er ‘Full’of ‘No vacancy‘ dan bestaat de kans dat er nog een plekje is. We zijn blij, en zetten onze tent op. De camping ligt aan een sequoia bos en dit is de eerste keer dat we zulke grote bomen zien. Op de camping lijken alleen maar Amerikanen te zitten, wat wij een pluspunt vinden. Dit is de American way of camping 🙂
#4 Big Basin Redwoods; wakker worden van geluiden in de nacht
De volgende dag willen we nog een nachtje blijven, maar als de receptionist zegt dat we het beste rond de middag kunnen nogmaals kunnen vragen om een cancellation rijden we toch maar door naar een plekje dat ik als favoriet op mijn Google kaartje heb staan: Big Basin. Hier vragen we of ze daar nog een plekje op de camping hebben staan. De Park Ranger geeft aan dat we als 4e op een wachtlijst kunnen staan. We besluiten dit te proberen. Omdat het nog maar 12 uur in de middag is besluiten we om een korte hike van 2 uur te doen. We wandelen tussen enorme bomen, de sequias, echt prachtig. Tegen 5 uur staan we bij de receptie en roept de Park Ranger dat er 10 plekken zijn. Gezien wij op nummer 4 staan hebben we een plekje! We krijgen een van de vele campings in dit bos aangeboden, een hele waslijst aan regels dat we moeten doorlezen en dan rijden we naar onze plek tussen de sequoias. Al ons eten moet in een foodlocker, ondanks dat er geen beren zijn. In het bos proberen ze om een bepaalde vogel (Marbled Murrelet) te beschermen en als ons eten in de auto of in de tent blijft liggen, komen er roofvogels op af, die ook de beschermde vogeleieren kunnen opeten. Ik vind het stiekem wel eng en als ik ’s nachts dan weer wakker wordt (elke nacht rond half 1, gek genoeg) hoor ik allemaal gekke geluiden. Ik hoor dingen vallen, afvalbakken bewegen en zo nu en dan gekraak rond onze tent. Ieee. Gelukkig blijkt het niks ernstigs te zijn want de volgende dag staat onze tent en auto er gewoon nog.
De volgende dag gaan we vroeg weg. We moeten de auto aan het eind van de ochtend in San Francisco inleveren en we willen nog langs Sillicon Valley (tsja als je vriend een Android Developer is). Onze eerste roadtrip zit er al weer op en het is tijd voor een paar dagen in de stad. Maar daarover later meer.
Piece of advice aan mezelf voordat aan de roadtrip begon
- Rechts heeft geen voorrang. De eerste die bij een kruising aankomt mag het eerst oversteken
- Er zijn wel stoplichten, ze staan alleen aan de overkant van de weg 😉
- Ben je bij een stoplicht en moet je naar rechts, ga dan, ook als het rood is. Als je niet gaat vindt men dat niet leuk en gaan ze toeteren
- Wil je net als ons op de bonnefooi tijdens hoogseizoen kamperen en wil je aan de allermooiste campings zitten, dan is reserveren wel een must
- Sommige campings hebben aan het einde van de dag afzeggingen zodat je toch nog op een populaire camping kan zitten
- Op first come first serve (walk in) campings kun je beter zo vroeg mogelijk in de ochtend komen, net als mensen weggaan, om er een plekje te krijgen
Leeftijd autohuur Amerika
In Amerika mag je vanaf 25 jaar jaar zonder extra kosten autorijden. Maar autoverhuurbedrijf Sunny Cars heeft een speciaal pakket voor jonge bestuurders, waardoor het in de USA en andere landen toch mogelijk is om vanaf 21 jaar een auto te huren. Lees meer over kamperen en roadtrippen in de USA
