Wereldreisupdate #8: Stilte voor de storm

Het was de afgelopen dagen stil op Lone Drifters; er werd verhuisd, ‘goodbye and cyou soon’  gezegd en ingepakt. En vandaag is het dan zo ver: wij gaan op wereldreis! 3 jaar hebben we in slow tempo gespaard voor deze droomreis met onze longboards met maar 1 doel: de wereld over driften op zoek naar de mooiste plekjes om te surfen, shredden, fietsen en  ontdekken.

Terug naar de ouders

Mocht je achterlopen: ik vertrek samen met mijn vriend, waar ik nu al een aantal jaar mee samenwoon, op reis. We hebben de huur opgezegd, zoveel mogelijk spullen verkocht en weggedaan en de afgelopen week woonde ik tijdelijk bij mijn moeder en Luciano bij zijn ouders in de stad Groningen.

Best gek om weer thuis te wonen, maar je krijgt er wel een blije mama en verwennerij voor terug. We gingen uit eten (bij Rigoletto in Groningen, aanrader) er werd Thais eten besteld, we gingen barbecueën en de koelkast zat voor de verandering eens vol ;-) Oh en niet geheel onbelangrijk: je hoeft niks (nou ja behalve verhuizen, freelancen en de tas inpakken), nu we beide vrij zijn van werk.

Dag baan

Woensdag 24 mei was mijn laatste werkdag bij IBM. En op 31 mei was de laatste werkdag van mijn vriend voordat hij een jaar op sabbatical gaat. Toen ik van mijn dagelijkse wandeling met het wandelclubje terug kwam op de werkvloer (zo noemen mijn collega’s onze club), hoorde ik een “Ahh daar is ze al!”. En ik kon niks anders uitbrengen dan “Ahhh zo cool”. Op mijn bureau hing een cadeautje en een flesje Nobeltje (drankje uit Ameland) aan een ballonnetje met de wereld erop. Wat zat erin? Een e-reader dope! en een flesje Nobeltje uit Ameland.

Dag huisje

Voor deze reis besloten we om ons huis op te zeggen; een eenpersoonswoning met een voor- en achtertuin, 3 etages en een dakterras. Gek? Een beetje. Zonde? Als we terugkomen gaan we lekker op zoek naar iets anders. Voor ons is het nu belangrijk dat we geen kosten en zorgen thuis hebben.

Update: na terugkomst van onze wereldreis vonden we binnen 3 maanden een nieuwe schipperswoning. 3 jaar na onze wereldreis kochten we onze eerste koopwoning.

Voor nu lijkt een Tiny house ons wel wat. Maar dat zien we volgend jaar wel! Onze spullen? Het laminaat en het witgoed is overgenomen door de nieuwe bewoners. Ruim voor de verhuizing verkocht ik belachelijk veel op Marktplaats en liet ik spullen gratis ophalen. En op de dag van de verhuizing – vorige week maandag – maakten we 3 ritjes met de verhuisbus: eentje naar de opslagplek, eentje naar de sloop (veel troep!) en eentje naar mijn moeder. Oh en het was 26 graden (net als toen we het huis in gingen verhuizen), altijd lekker. De opslagplek is van familie, dus dat scheelt ons in ieder geval geld.  

Ascheid nemen

Afgelopen week nam ik apart afscheid van vriendinnen en familie. Ik heb helaas niet zoals mijn vriend een grote club met vrienden waar je na 1x klaar mee bent. Ik ben wel 3 weken druk geweest met afscheid nemen, soms ook wel een beetje vermoeiend, maar een nadeel dus als je geen afscheidsfeest wilt ;-) Moeilijk? Ik denk dat anderen er meer moeite mee hadden dan ik zelf. Waarschijnlijk ook omdat je thuis maar thuis bent. Zelf gaan we op reis veel meemaken en uit ervaring van 10 jaar geleden (mijn eerste lange reis) weet ik dat er dan geen tijd is om heimwee te hebben. Nou ben ik daar sowieso gemakkelijk in, als kindje logeerde ik altijd wel bij iemand. De laatste paar dagen had ik geen zin meer in sociale gelegenheden. Ik heb best veel geslapen afgelopen week: verhuizen, inpakken, verkopen, afspreken, ik ging maar door en ineens was ik heel moe.

En nu gaan we weg! De volgende update zal zeer waarschijnlijk vanuit Los Angeles zijn en dan veel, heel veel foto’s, info en verhalen! Cyou there!

Update: afscheid nemen van je mama, broertje en zusje is toch wat lastiger. Hier en daar (stiekem) een traantje meegepikt.

P.s. volg de verhalen op Instagram, voor updates, de behind the scenes en de filmpjes.