Overnachten in berghut Alpe di tires in Zuid-Tirol

Breng je reis door tussen ansichtkaartlandschappen, kijk naar de sterren die fonkelen aan de nachtelijke hemel in het pikkedonker en ontwaak te midden van de rust. Wij overnachten in rifigio Alpe di Tires, een berghut in natuurpark Schlern-Rosengarten in Zuid Tirol. Ontdek op Lone Drifters waarom je een overnachting in deze berghut op je bucketlist wilt zetten!

Wat is een rifugio

Eind 19e eeuw werd het voor bergbeklimmers mogelijk te overnachten in kleine rifugi, schuilplaatsen of hutjes. Een rifugio is een berghut waar je als wandelaar kunt eten en slapen na een lange wandeltocht. In principe zijn deze hutten alleen bereikbaar met een wandeltocht (bevoorrading per auto uitgezonderd).

Dit maakt ze ook speciaal, je zult hier niet iedere toerist tegenkomen. Alleen reizigers die de moeite nemen om de hut te voet te bereiken. Geen luxepaardjes die het liefst voor de deur afgezet willen worden.

Alpe di Tires in de Dolomieten

De berghut Alpe di Tires (Italiaans) of Tierser Alpl (Duits) ligt op het gelijknamige deel, een plaats waar alle paden elkaar lijken te kruisen. Op de weg van de Schlern naar de Lang- en Plattkofel, van de Seiser Alm naar de Rosengarten, passeer je altijd deze plek.

Een plek voor Lone Drifters, waar Max Aichner, een berggids uit Tiers, 50 jaar geleden zijn idee realiseerde om zijn eigen toevluchtsoord te bouwen. Een plek waar mensen elkaar ontmoeten, beschutting zoeken tegen de natuurkrachten of gewoon genieten van een goede maaltijd en een goed glas wijn.

De hut

Al bijna dertig jaar zetten Aichners tweede dochter, Judith, en haar man, Stefan, het werk van haar vader voort. Door de jaren heen is het toevluchtsoord aangepast aan de behoeften van de tijd, maar de geest is hetzelfde gebleven. Aldus de website van Alpe di Tires.

Als we na een wandeling van zo’n 12 kilometer aankomen in de hut, valt ons op dat het er modern uitziet van binnen. Het hout geeft de hut echt een alpinesfeer. In de hal achter glas vind je allerlei leuke bergsouveniers en op de muur achter de bar vind je een lijst met frequent visitors’. 

Onze kamer

We checken in op onze dorm, die we helemaal voor onszelf hebben. We krijgen handdoeken, schone dekbedovertrekken en ons kamertje heeft een klein raampje aan de voorkant van de berghut. In de kamer heeft elke bed een eigen lampje en stopcontact. En de dorm heeft ruimte voor zowel tweepersoons- als eenpersoonsbedden. 

Eten & drinken

Tussen 6 en half 7 mogen we al aanschuiven bij het diner, maar we zitten er al om 5 uur. Moe van de wandeling en voldaan bestellen we een lokaal biertje en wijntje. Ik weet niet of het door corona komt of dat het altijd zo gaat, maar elke gast (of kamer) heeft een vaste tafel. Wel zo fijn, je hebt altijd plek en alles op de tafel is alleen van jou, wel zo hygienisch. We hebben een fijne tafel aan het raam, met uitzicht op de berg.

De eigenaren van de refuge, houden allebei van lekker eten. Zo hebben de eigenaren van de rifugio de menukaart samengesteld onder het motto “Wat voor ons lekker is, zal ook goed smaken voor onze gasten”. Ze omschrijven hun keuken als “Tiroolse met een vleugje mediterrane smaak”. 

Het mooie vinden wij dat er veel ingrediënten worden gebruikt uit de omgeving. Het spek wordt geproduceerd op een nabijgelegen boerderij, de groenten en kruiden komen uit de tuin van de rifugio-eigenaren in Kastelruth.

Op de drankenlijst staan zowel tapbieren als flesbieren en wijnen. Er is genoeg keuze uit de regio. Bijvoorbeeld een Merlot uit de regio Verona of een Kalterer See Auslese uit Kaltern.

Je kunt verschillende gerechten kiezen of voor een driegangendiner gaan. Wij gaan voor driegangen en gelukkig zijn er genoeg vegetarische opties. 

In de ochtend kun je tussen 7-9 ontbijten. Maar je merkt dat veel gasten al rond 7 uur aan tafel zitten. Ik raad je aan om vroeg op te staan om de zonsopgang mee te maken. Het uitzicht over de Alpe Di Siusi en de bergen is mesmerizing. Van donkerblauw naar oranje, naar mist en de zon die opkomt. Dit is een uitzicht die je alleen in de bergen van Zuid-Tirol zult zien.

Sanitair

We willen douchen na het avondeten, omdat het tegen 4 uur al heel erg druk was. Iedereen wil natuurlijk fris beginnen na de wandeling naar de berghut. Tegen betaling van € 3,50 zijn er twee damesdouches en twee herendouches met warm water te gebruiken. Naar mijn mening veel te weinig voor het aantal gasten, maar ik vind het dan ook wel logisch, gezien de berghut al wat jaren oud is.

Prijzen kamers

 BBHB
Kamertype B *€48,00 €73,00
Kamertype C€58,00 €83,00
Kamertype D (Hond niet mogelijk)€68,00 €93,00

De wandeling naar Alpe di Tires

Wij maken onze wandeling vanuit een hotel in Alpe Di Siusi. We mogen onze auto in de garage laten en lopen vanuit het hotel naar de trail. We kunnen eigenlijk kiezen hoe we naar de rifugio willen lopen. Je kunt de trail zo makkelijk of moeilijk maken als je wilt.

Via de kaart van het gebied zien we dat je ook via de ‘weg’ naar boven kunt lopen in zo’n 2,5 uur. Echter is dit een vrije saaie route voor 4×4 auto’s die je niet wilt nemen. We kiezen verschillende routes uit en knopen deze aanelkaar vast om zo bij de berghut uit te komen.

→ Via de website van Alpe di Tires zie je via welke wegen je bij de hut kunt komen. Of lees meer over onze wandeling naar Alpe di Tires.

→ Meer informatie over de berghut vind je ook op de officiele website tierseralpl.com

Waarom een berghuttentocht?

1. Het is een slaapfeestje in de bergen

2. Zolang je de hut kunt vinden ben je verzekerd van een warme, droge nachtrust. En geloof me, dat is zo lekker na een lange wandeling

3. Je hebt toegang tot terrein waar je op een dag (bijna) nooit zou komen

4. Je kunt een route van punt naar punt afleggen zonder dat je hoeft te kamperen.

5. Alcohol smaakt beter in een hut

6. Het is altijd een avontuur